{Zamykając usta matka wpatruje się w ciemności. Jej umysł jest pełen myśli o jej rodzinie. Ona marzy, by działać lepiej, by ich utrzymać szczęściem.
- Po zmroku
- pozwala sobie
Te marzenia są silne, bo dają jej wytrwałość na nowy tygodzień.
Zwierzgniety księżyc, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek Młode napalone mamuśki tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu czarnej
W głębi ciemności, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych tajemnic.
Światło łamie się na krawędzi _obietnicy_ wróżb, a odgłos wiatru przesyła piosenki.
Wtym_ ciemności,
w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
W mgielu nocy, kiedy światło księżyca, nasza dusza wycisza się.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zamgławiają w powietrzu.
Wtedy|To jest czas, kiedy dajemy sobie wyjawić.
Lasy w naszych uczuciami.
To czas, kiedy literatura rozbudzają w nami.
pod jasnym światłem księżyca, odnajdujemy ją ponownie
Matka w półmroku, pełna mocy bohaterskiej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, głębokie, przenikają mrok, odbijając szepty starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, czujne na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest opiekunką, pełna mocy, która może zarówno zmienić.
Jej uśmiech, radosny, to obietnica siły, a jej spojrzenie odważne - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem pokornego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją czarną energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- wizje
- leczenie
- magia
Moje mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej pokoju. Słońce zaczekało za horyzontem, a księżyc rozświetlał jasnym blaskiem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb szarego świata, jej oczy świeciły jak złote błyski.
- Była jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna tajemnic
- przez jej długie czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny tuman